FISILTI KOYDUM ŞİİRLERİMİN ARASINA
Bu gece yokluğunun dökümünü yapıyorum. Aylar önce sensizliğe yazdığım
şiiri okudum, bir de dün gece yazdığımı... Hiç fark yok... Neden
azalmıyorsun bende? Neden gidişin bir dün gibi? Neden sana yazdığım
her yazı, hep aynı yerde tıkanıp kalıyor? Ben bugüne kadar kimseyi
yokluğunda bu kadar önemsemedim... Kimseyi yokluğunda bu kadar
özlemedim... ve şuna emin olki sevgili; hiç kimse, yok’ken
bu kadar sevilmedi... Benim karşıma “aşk” diye bu
sonucu çıkaran, yarım kalmış